#combeetje 
Ik stond om 16:00U op, rekte me uit en dacht 'wat is het leven van aan schrijver toch fijn'. Het is een eenmanszaak met variabele opening tijden. Ik pakte een bak koffie, ik moest echt langzaam opstarten daar ik geen speed meer had. Ik dronk mijn koffie en dacht na. Ik had vandaag weinig tot geen verplichtingen, ik moest Willem even bellen, ff zeggen dat het vandaag wat later word. Normaal zou ik er al om tien uur zitten en z'n boodschappen doen maar nu had ik honger. Ik belde hem op "ha met Ton ik kom vandaag wat later ik moet even wakker worden"
"ja dat heb ik in de gaten ik zit al anderhalf uur met nog maar één bier" "ik kom er zo aan ff eten" "eten? het is pas vier uur"" jahhaa ik kom zo na het eten" ik hing op., mensen denken dat alles wat je voor ze doet vanzelf sprekend is, het was niet vanzelfsprekend dat ik wat te eten in huis had dus ik pakte een tientje, is ook niet vanzelfsprekend, en ging naar de Pool om de hoek. De Pool was duur, ik kocht een pak gevulde koekies, brood, drie soorten smeerkaas en een energy. Terug naar huis voelde het lopen alsof ik door een pot stroop liep, alles koste me kracht. Thuis at ik het hele pak koekies op met koffie erbij en ik dronk een energy. Ik had behoefte aan suiker dacht ik, kom door het speed gebruik, je loopt heel de tijd op je reserves te teren en dat haal je in op herstel dagen zoals deze. Ik deed de boodschappen van Willem, tien bier, pakkie shag en een doos hamburgers, ik kwam om half acht weer thuis en ging achter mijn bureau zitten. Ik maakte een foto van waar ik de hele dag tegen aan kijk. De schuilhoek, het is een bar waarachter af en toe iemand slaapt, dit is waar ik de hele dag tegen aan kijk....gezellie toch? Nu is het half negen, ik ga noodels eten, koffie drinken en een paar boterhammen met smeerkaas eten en dan slapen, ook dat doe je veel op een trage late herstel dag als deze, tot zover Anton.

A bit late and slow today.