Twee Nijmeegse historici maakten een rondgang langs de vele sterfgevallen van die tijd. Pas toen sociaal bewogen dokters zich ermee bemoeiden, begon de situatie te verbeteren.
Omstreeks 1850 verdronken er in Amsterdam zo’n zestig mensen per jaar nadat ze in de gracht waren gevallen. Voor een belangrijk deel dronkelappen, maar ook gewone gezonde mensen stapten in de mist of in een maanloze nacht zomaar de gracht in. Wie er levend uitkwam stierf vaak alsnog door onderkoeling of het inslikken van vervuild grachtenwater.
In die overlijdensregisters werd sinds 1854, op initiatief van enkele sociaal bewogen artsen, de doodsoorzaak van individuele Amsterdammers vastgelegd. Hun directe doel was het zichtbaar maken van de erbarmelijke leefomstandigheden van Amsterdammers, in de hoop dat er krachten los zouden komen om er wat aan te doen.#Amsterdam #gezondheid


In de Jordaan leefden rond 1850 vaak zo’n twintig mensen achter één voordeur

Loading full article...