Het is nog pril. Mijn voornemen. Het voelt onwennig en een tikje apart. Ik temper het enthousiasme van mijn man.

‘Rustig aan, het is nog maar de vraag of het me lukt natuurlijk.’

‘Wanneer jij ergens je zinnen op zet, weet ik vrijwel zeker dat je zult slagen!’

Mijn man heeft een rotsvast vertrouwen in mijn kunnen. Desperate gevoelens borrelen bij mij naar de oppervlakte. Zal ik zijn geloof in mij niet beschamen?

Loading full article...

16 comments
Je steun en toeverlaat kent je het best
Zo is dat (het gamegedeelte is fictie hoor)
Goed bedacht voor de 140w. Je kan met je fantasie ook overal naartoe
Dat mag ik juist het liefst doen, lekkere korte verhaaltjes schrijven
gelukkig ben ik een niet verslaafde gamer, ik moet niet. Dus niet iedere gamer is verslaafd. Maar sommige personen slaan er in door. Je man zal je daarin kennen. ;-)
Het was maar een dolletje, ik ben ook geen gamer, af en toe een spelletje doen en sommige spelletjes kan ik wel veel doen, maar kan er ook zonder. Ik heb er wel over gegrapt, maar er is gelukkig niets meer mis met mijn reflexen
Tsja, dat gevaar is natuurlijk aanwezig! Wel fijn dat hij een vertrouwen heeft in haar kunnen!
Ja, dat is wel fijn, en doet me ook erg goed. Maar heb ook wel veel zelfvertrouwen hoor, weet dat als ik me ergens in vast bijt er groot kans van slagen is. 
Oh jee.... kent je man je te goed? Of kun jij schrijvend gamen? In dat laatste geval gaat het je zeker lukken
Ik kan alles fantaserend schrijvend, dus gamen zal ook wel lukken
Ik ben al verslaafd genoeg zonder dat ik het gamen nog ga uitproberen.
Ik ben eigenlijk nergens verslaafd aan. Gelukkig niet. Zelfs niet aan chocola, drop of schrijven
More replies (1)
nou ja zeg hoe durft hij het af te wijzen.....
Goeie. Niet alleen gamen is verslavend, (bijna) alles wat je kunt doen op smartphones werkt verslavend.
Herkenbaar, daarom hou ik het alleen bij Wordfeud en Candy Crush Saga.