Mama is weer thuis
Zenuwachtig kijk ik op mijn pols. De tijd tikt weg. Ik moet naar huis. Eigenlijk moet ik al thuis zijn. Het is onverantwoord om haar zo lang alleen te laten. Een stem in mijn hoofd beschuldigt me een slechte moeder te zijn. Herhaaldelijk. Ik kan het niet langer verdragen. Net op het moment dat ik weg wil lopen en mijn boodschappenwagentje gewoon wil laten staan, keert de vrouw die voor me staat zich om.
De ramp is compleet, ontsnappen is niet meer mogelijk. Het zweet staat in mijn handpalmen.
Zij hier? In deze supermarkt? Waarom heb ik haar niet eerder herkend? Waarom zit ik altijd zoveel met mijn gedachten elders? Waarom ben ik niet beter op mijn hoede? Waarom ben ik zo'n slechte onverantwoorde moeder?
Ze praat tegen me. Ik doe mijn best om mijn aandacht op haar woorden te vestigen.
Comment with a minimum of 10 words.