Wandelingetjes met Eliana
Elke wandeling met Eliana is een zegen.
Ze zit in haar kinderwagen, kijkt rond met grote ogen, en wijst naar alles wat ze ziet. Ik vertel haar dan daarover. De wereld door kinderogen is een verfrissing, het leert ons dieper te kijken, trager te kijken, naar alles rondom ons. Dat helpt me om dichter te komen bij de natuur, dichter bij God, en ook dichter bij mezelf.
Wandelen is voor ons meer dan beweging, het is genieten, diep ademhalen, tot rust komen. Eventjes de drukte van de dag achter ons laten en genieten van elkaar. Dan kijk ik naar haar, en zie dat ze naar mij aan het staren was met die grote, mooie blauwe ogen. Ze kan de tijd stoppen met die oogjes! En mijn hart smelt.
Ik ben God dankbaar, zo ontzettend dankbaar, dat ik dit dag na dag mag meemaken. Ik heb Eliana veel te leren, maar ik leer ook zoveel van haar. Het leven is een wandeling, soms gaat het bergop, soms bergaf, maar God stapt altijd met ons mee.
